Hoe ga je om met ergernis?

Ergeren aan je eigen ergernis

Ik ben een nogal humorloos mens blijkbaar. Ik kan ergens helemaal in op gaan, wil dat ook graag uitdragen aan anderen, ga in mijn enthousiasme nogal te ver, en merk dan niet dat anderen het moment wat minder serieus nemen. Dan irriteer ik me mateloos, stress me kapot, en erger me vooral aan mijn eigen irritatie.

Dat komt dus nogal eens voor.

Ergeren aan deelnemers die niet serieus zijn

Bijvoorbeeld tijdens een vergadering die ik voorzit, waar mensen tussendoor grapjes maken, met elkaar dollen, terwijl ik met mijn hersens in het onderwerp zit en mezelf daar niet zo uit los kan maken.

Of tijdens een repetitie die ik leid, zoals gisteravond. Waar dus precies hetzelfde gebeurt: mensen hebben een leuke avond tijdens het repeteren, dollen, ik als enige niet, ik erger me dan aan het gebrek aan serieusheid maar eigenlijk erger ik me vooral aan mezelf. En toch zit ik dan zo vast in mijn eigen hersens, daar kom ik niet zomaar even uit.

Of tijdens een goed gesprek, waar een gesprekspartner zo uit het onderwerp kan stappen om een binnengekomen appje te beantwoorden.

Herkenbaar? En zo ja, wat doe je dan?

Tip als je je ergert aan jezelf

Het is zo gemakkelijk gezegd: erger je niet, met humor kom je verder. Maar wat als je vastzit in je eigen hoofd? Hier de beste tip:

stop, neem een korte pauze, haal even thee, en kom uit je flow