Mensen rondleiden mag ook al niet meer

Op TV zag ik dat Brussel wil verbieden dat jan-en-alleman toeristen gaan rondleiden in Brussel. Ik vind dat raar en een verkeerde ontwikkeling.

Op TV kwam een buitenlandse jongeman aan het woord die zei er AL een paar jaar te wonen, gek te zijn op  de stad en op geschiedenis en die het leuk vindt om zijn enthousiasme uit te dragen. Nou, prima toch? Maar nee, hij woont er PAS een paar jaar en heeft niet de jarenlange gedegen rondleidingopleiding genoten.

Ik ken best een aantal Nederlanders die naar het buitenland zijn gegaan en in hun nieuwe woonplaats een reisbureautje zijn begonnen.  Het gaat dan om steden als Quito, Lima, Bogota, in exotische landen als Ecuador, Peru en Colombia dus. Die mensen wonen er een paar jaar en zijn op zoek naar een manier om geld te verdienen. Hun familie in Nederland fungeert zo ongeveer als reclamebureau, maar nou zie je hoe oud ik ben want nu is dat natuurlijk Facebook en Instagram. Hun belangrijkste verkoopargument is dat ze er AL een paar jaar wonen en het ter plekke goed kennen en dat ze weten wat Nederlanders willen.

En omdat Nederlanders uiterst chauvinistisch zijn, gaan Nederlandse toeristen liever in zee met een Nederlandse die er AL een paar jaar woont dan met een lokaal bureautje. Want met die lokalen weet je het maar nooit.

Dus wij mogen het wel in den vreemde, maar zij mogen het niet hier. Want de nieuwelingen wonen hier PAS een paar jaar, wat zijzelf AL een paar jaar vinden, ze houden van hun nieuwe stad, en hebben hun nieuwe stad goed leren kennen want dat vinden ze leuk. En ze weten wat de toeristen uit hun eigen land willen. Nou dat kan je van veel verstokte lokalen niet zeggen.

Racisme ten top.

Naaiklus 5: Kaartzak op een wandelbroek

Zie deze foto! Een heuse apedure Fjallråvenbroek met daarop een door mezelf genaaide wandelkaartzak. Van paraplustof uiteraard.

Ik heb twee van deze dure geweldige broeken. Deze is van G1000 stof, heerlijk warm in de winter en ook lekker in het voorjaar en herfst. Voor de echte zomer heb ik een dunnere versie, iets ander model, zelfde merk en ook waanzinnig duur. Maar o wat lopen ze fijn. Koel in de hitte, na een regenbui in 5 minuten droog en superlichtgewicht. De zomerbroek is mijn favoriet, en wel vanwege de handige zak op de zijkant van de pijp. Daar past mijn wandelkaart in. Een ander wandelt misschien op de gps van zijn mobiel, google maps of zo, maar ooh wat loop ik vaak met iemand die op zijn mobiel in het bos geen idee heeft waar we zijn en ik met mijn papieren kaart wel. 

Maar de warme winterwandelbroek heeft deze zak niet! Echt een gemis. Zoon2 heeft dezelfde broek maar dan herenmodel, en die heeft vijf zakken. De mijne, damesmodel, maar drie. 
Dus heb ik vanmorgen van een gevonden paraplu een zak gemaakt, precies zo een als op mijn zomerbroek. Ik ben reuze benieuwd hoe die het houdt in de was, tijdens het wandelen, in zon en regen. Want ik zal janken als ik nu mijn peperdure broek heb verprutst.

Bellende buschauffeur: zeg je daar wat van?

Een beetje gespannen zitten Vriendin en ik voorin de bus. De chauffeur houdt eerst een uitgebreid gesprek met zijn baas (vermoed ik) over uren en verlof en vervanging die hij zal regelen, en daarna gaat hij uitgebreid die vervanging regelen. Al rijdende zoekt hij nummers op op zijn scherm links voor hem,  tikt nummers in op zijn mobiel, praat, en kijkt vaker naar beneden dan naar voren. En of hij nu wel of niet naar voren kijkt, hij is duidelijk iets anders aan het doen dan zijn hoofd bij de weg houden; hij is vervanging aan het regelen. Hij wil het geregeld hebben voor hij naar huis gaat.

De bus moet ons veilig van Zutphen naar Dieren brengen omdat er deze week geen treinen rijden op dit traject. Deze chauffeur zal dit traject al tientallen keren gereden hebben, waarschijnlijk 16 keer per dag, dag in dag uit, week in week uit totdat Prorail klaar is met wat ze dan ook aan het doen zijn. Maar dan nog, maakt dat dit veilig?

De laatste tijd is het vaak in het nieuws: rijden terwijl je appt of belt moet net zo behandeld worden als rijden onder invloed. Ook handsfree, want je kunt je hersens niet in tweeën splitsen. Het is bloedlink en dom.

En Vriendin en ik zitten in die bus. Te kijken naar de chauffeur en ons te ergeren. Maar we zeggen er niets van. Als we meer naar achteren hadden gezeten, hadden we het niet gezien.

Had ik er iets van moeten zeggen?

Opruimen 56: weg met de categorieën

Omdat ik vermoed dat geen van mijn lezers op dit kletsblog zoekt via categorieën, heb ik ze net verwijderd. Mis je ze?

 

Opruimen 55: Weg met de rumtopf, laarzen en een compostvakluikje

Nog steeds doe ik bijna wekelijks spullen weg. Kamers worden leger en kunnen daardoor anders gebruikt worden, waardoor ik anders tegen spullen en ruimtes aankijk. Hoewel Huis veel beter is dan twee jaar geleden, heb ik nog steeds teveel spullen en te weinig ruimte.

De speelkamer met grote ronde tafel, waar Zoons en Huisgenoten nachten doorhalen met bordspelen, is ook logeerkamer voor gasten via Vriendenopdefiets. Die kamer moet er dus goed uitzien en het moet niet te veel moeite kosten om die goed te houden. De kamer ernaast wordt tijdelijk bewoond door Huisvriend. Op de tweede verdieping wonen twee Huisgenoten, en is de derde kamer een logeerkamer annex rommelhok.

Zoons willen een spel spelen, en zetten de grote Rumtopf die ter versiering op tafel staat, zolang op de grond. Daar staat hij dan een week, tot de kamer weer als gastenkamer ingericht wordt, en ik de Rumtopf weer op tafel zet. Eigenlijk staat hij daar ook in de weg. Ik zet hem zolang even bij mij in de slaapkamer. Daar staat hij ook in de weg. Rumtopf verdwijnt naar het rommelhok. Het is een prachtig ding, maar eigenlijk staat hij alleen in de kelder, rommelhok en schuur niet in de weg. Ik heb hem nog nooit gebruikt. Elk jaar denk ik weer dat het leuk is om de gigagrote bramenoogst op rum te zetten. Maar ik heb het nog nooit gedaan. Nog een keer loop ik met de pot door mijn huis, en dan gaat hij in een tas en naar de winkel van Terre des Hommes. Daar vindt de verkoopster hem ook prachtig, hij wordt zeker snel verkocht en zal goed trechtkomen, en zal goed geld opleveren wat ook goed terecht komt. Dubbel goed dus. Plus dat ik niet meer met een illusie heen en weer hoef te lopen. Drie keer goed dus.

Dan de laarzen. Vroeger had iedereen toch laarzen? Wij gebruiken ze nooit meer. Misschien omdat we in de stad wonen, vroeger woonde ik in een dorp met meer zand en plassen. Ik weet het niet. Het zijn uitstekende laarzen, niets mis mee, maar ik heb echt al 15 jaar geen laarzen aangehad. Ook de laarzen sjouw ik regelmatig van kamer naar kamer. Ze staan overal in de weg. Ik zet ze in de gang. Als de Emmaus weer open gaat, breng ik ze weg. Ook die komen vast terecht bij iemand die ze echt goed kan gebruiken. Bij mij staan ze onnuttig te staan en plek in te nemen.

Maar ik heb ook een fout gemaakt, iets weggegooid dat beslist niet weg had gemogen. Ik heb een compostvat, en daar hoort een luikje bij. Ik heb dat luikje weggegooid! Vorige week al, dus het is gruwelijk echt weg. Ik zag dat groene ding en er ging geen lichtje branden en toen heb ik het weggebracht en in de kliko gegooid. Dom, dom, dom. Nu glijdt mijn keukenafval door de open klep naar buiten, zo onhandig. Daar moet ik iets op verzinnen, maar ik weet nog niet wat.

En zo hobbelen we verder

Kiezen tussen een schort of vlekken

Daar in Ommen zag ik een vlek op mijn schone T-shirt en nog een en nog een. Volgens Vriendin kon het echt zo niet, zij zou inderdaad nooit en te nimmer een shirt met een vlek aantrekken. En gelijk heeft ze, vlekken staan slordig, verlopen,  onverzorgd, slonzig – hebben we hier nog meer mooie woorden voor? Vooral vlekken voor, waar je slabbetje zou moeten hangen zeg maar.

Ik steunde dat het of dit shirt of het shirt van de vorige dag moest wezen, en daar had ik ook al in geslapen. Nou dan helaas pindakaas, toch maar de vlekken en zolang we in de bewoonde wereld waren met een vestje erover.

Maar ik had dat shirt dus op het laatste moment in de rugzak gedaan ter vervanging van een ander waar ik een vlek in zag zitten. Beide shirts waren schoon, waren zo de wasmachine uitgekomen.

Ik ben een echte kruk in wassen. Ik gooi alles door elkaar in de machine, wasmiddel erbij, en dan verwacht ik dat alles er brandschoon weer uit komt. Niet dus, op het jurkje dat ik nu aanheb zag ik net ook een vlek, dat was slagroom herinner ik me nog goed.

Nu kan ik veel energie steken in het verwijderen van vlekken, en ik ga zeker nog een poging wagen. Maar voorkomen is beter. Terug naar het schort van oma dus. Koken en eten met een schort aan. Niet zo’n half schort waar ik nooit de zin van heb ingezien, maar een schort dat je om je hals knoopt of hoe dan ook.

Heb jij een schort aan tijdens het koken? En tijdens het eten? Of mors je nooit? Of ben jij een ster in vlekverwijderen? 

Twee dagen wandelen langs de Vecht (2)

Nou dat is absoluut de moeite waard. Net als vorige week ben ik maar een nacht weggeweest, maar het voelt als een vakantie. Dat lees je vaker: meerdere korte vakanties zijn fijner dan een lange.

Lees het bericht Wandelen langs de Vecht in Overijssel op landlopen.