Bovenop een kast zie ik een mooi koffertje. Geen idee wat erin zit: wow, het zit vol gekleurd knutselrubber en 7 verschillende kartelschaartjes en een aantal stempels.. Ooh wat vond ik vroeger knutselen met Zoons toch leuk, altijd en altijd waren we bezig. Ik heb ook nog grote voorraden potloden, plakkaatverf, stiften, een punnikklosje. Allemaal oud en gebruikt, niets voor een school of zoiets, maar zo leuk! En geloof me, ik koop helemaal nooit wat. De ene helft is van vroeger en de andere helft sluipt gratis en stiekem mijn huis binnen.
Ik heb vast voldoende mooi papier en andere frutsels om tot in het oneindige kerstkaarten te maken. Bovendien wordt die voorraad nooit kleiner alleen groter. Tenslotte kun je overal wel kerstkaarten van maken: aluminium koffiezakken, oude CD’s, mooi gekleurde enveloppen, cadeaupapier, tijdschriften: het komt gratis en in grote hoeveelheden mijn huis in. Ik blijf het moeilijk vinden mooi papier en bandjes en lintjes en kantjes en ga zo maar door weg te doen.
Ik kan wel in mijn eentje gaan knutselen, maar waarom en waartoe? Aan de eettafel in mijn eentje prutsen met rubber en kartelschaartjes, ik heb er geen zin in, ik kan alleen diep zuchten. En zo zit ik helemaal ongelukkig nu met dit koffertje op schoot op de grond.
Wat te doen met al die knutselspullen waar ik nooit meer wat mee doe? Als ik nou eens alles bij elkaar doe in een koffer. Wie weet word ik nog wel eens oma, ooh wat lijkt me dat leuk, knutselen met kleinkinderen. Een koffer met knutselspul op zolder die misschien nooit meer open gaat, het lijkt me helemaal niets.
Vind jij het makkelijk mooi cadeaupapier weg te gooien, gewoon tjoep in de prullebak zonder erbij na te denken? Herken je mijn probleem en hoe ga jij hiermee om?
sprokkelen 
Kun je het bij een basisschool afgeven misschien? Of nemen ze tegenwoordig geen knutselspullen meer aan van mensen?
Ik geef het aan vriendinnen die er nog wel iets mee doen, als ik het zelf niet gebruik.
LikeGeliked door 1 persoon
Dit is zeker herkenbaar. Ik had ook altijd bakken vol met knutselspullen. Want ik vond dat een goede activiteit voor de kinderen, en alles is tenslotte te gebruiken. Maar nu zijn ze ouder, en heb ik bijna alles weggegooid.
LikeLike
Knutselen is toch ook leuk? Had ook altijd de neiging om dan allerlei leuks te kopen, want ‘verantwoord’. En mijn moeder deed dat, en hier en daar kregen ze het nodige, en opeens heb je kastruimte tekort… Nu is alles opgeknutseld en koop ik het eigenlijk nooit meer, behalve soms een pak / rol tekenpapier en potloden bij ikea want die zijn zo fijn. En ze zijn nog steeds creatief met van alles. Maken ze weer hun eigen vlag met een tekening, een stok en knijpers 🙂
Maar er zijn, als je ervan af moet, genoeg mensen blij mee.
LikeGeliked door 1 persoon
ja genieten he, in de buurt zijn van je kinderen die maar door gaan verzinnen en knutselen en tekenen en plakken en weer meer verzinnen. Heerlijk.
LikeLike
Hier twee dochters met autisme van 8 en 6, en die zijn dol op knutselen en doen niets anders. Dan is er nog zoon van bijna 1,5 jaar…ik geloof dus dat ik nog minstens een 10 tal jaar een huis vol knutselzooi kan verwachten :-). Ik hoef knutselprul maar 1 minuutje op tafel te gooien, en het is al in gebruik 🙂
Je kan mss online eens opzoeken of er voedselbanken of leercentra of whatever zijn waar ze kindjes blij kunnen maken mejouw teveel aan spulletjes? Weggeven aan kindjes die er blij mee zijn en die het kunnen gebruiken geeft veel meer voldoening dan weggooien ofzo
Groetjes, nona
LikeGeliked door 1 persoon
Kijk, ik ben zo blij met jullie antwoorden, want al denkend en lezend kom ik er wel. Hier was het vroeger net zo, met drie knutselende zonen en een knutselende moeder (ik dus) die daar vol van genoot. en dan opeens is die tijd voorbij…..
LikeLike
Ik kan dit soort spullen moeilijk weg doen. Ik vind het heel dapper van je dat jij er aan begonnen bent.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kan het ook moeilijk wegdoen. Het spul van vroeger, maar ook de zooi die het huis inkomt. Het eerste komt door het gemijmer over tijden die voorbij zijn, het tweede komt denk ik omdat ook ik lang in schaarste heb geleefd. Net mijn moeder die geen elastiekjes kan weggooien, zo kan ik geen postzegels, mooie enveloppen, cadeauzakjes en tientallen andere gratis dingen waarmee ik vroeger liefdevol geknutseld heb, wegdoen.
LikeGeliked door 1 persoon
Haha ik heb echt 0 knutselspullen. We hebben nog net een schaar in huis 😛
LikeGeliked door 1 persoon
wow, mijn huis ligt er vol mee. en met breispullen, stof, knopen, gereedschap, en nog veel meer om dingetjes te maken.
LikeGeliked door 1 persoon
Maar gooi je mooi cadeaupapier dan in de prullebak? En al die andere dingetjes die gratis en voor niets je huis in komen en goed en mooi zijn? Cadeautasjes, memoblokjes, mooi karton, en ga zo maar door.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja cadeaupapier gooi ik weg. En eigenlijk: er is nooit cadeaupapier hier haha. Ik heb trouwens wel een rol kerstpapier in huis nu je het zegt…
LikeGeliked door 1 persoon
een schaar en een rol kerstpapier. In Colombia werkte ik veel met Tempura verf. Dat kende ik eigenlijk helemaal niet vanuit Nederland. In tempuraverf zit eigeel. Klinkt niet zo lekker, maar mijn kinderen (en ik dus) hebben heel wat afgeschilderd met die verf die daar gebruikt werd in plaats van plakkaatverf. Mijn kinderen zaten in Colombia op prive-kleuterscholen, zoals alle kinderen in Bogota-noord (en stel je niet iets luxe voor, maar een voorkamer en een paar enthousiaste vrouwen die de kost verdienen door op kleuters te passen van werkende vrouwen), en alle kinderen moesten al het materiaal wat ze zouden gebruiken zelf aanschaffen. Ik kreeg dus aan het begin van het schooljaar een lange lijst met alle benodigde tekenblokken, stiften, potloden, verf, klei, gekleurd papier, lijm schaartje, en ga zo maar door. Prachtige knutselwinkels daar in Bogota, kikken!
LikeLike
Ik weet dat ze hier in het AZC graag knutselspullen en verkleedkleren hebben om met de kinderen allerlei projecten te doen om verwerkingsprocessen in gang te zetten. Speelgoed hebben ze liever niet, tenzij het speelgoed is om samen iets mee te doen, omdat het moeilijk te verdelen is onder de kinderen. Wie geef je wat?
Misschien heb je een AZC in de buurt en vind je het een idee?
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben mama van een 1-jarige en een 4-jarige. Heb dus een snel groeiende verzameling … helaas ben ik zelf geen knutselfan, dus het hoopt zich snel op, maar ik kan het ook niet wegdoen!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik geef de hier verzamelde knutselspullen en tekenspullen die ik nog regelmatig vind aan de buurkinderen of ik neem ze mee naar mijn werk (daklozenopvang, waar tegenwoordig ook kinderen wonen)
LikeGeliked door 1 persoon
ja goed idee. Helaas heb ik geen buurtkinderen, ook (nog) geen kleine neefjes en nichtjes, en de gezinnen met kinderen die ik wel ken, die hebben alles al.
LikeLike
En wat je nu nog verzamelt, dus wat op een of andere manier vanzelf je huis in komt: mooie kaarten, cadeaupapier, lintjes, pennen, memoblokjes, mooi enveloppen: breng je die daar ook heen of gooi je alles weg?
LikeLike
Die verzamel ik juist om weg te brengen. Dat verzamelen kan ik niet laten, maar nu spaar ik het dus op voor kinderen die het kunnen gebruiken. Soms koop ik er nog een doos potloden bij of een tekenblok en lijm.
LikeGeliked door 1 persoon
ja, ik zou dus een doel moeten vinden om juist weer met veel plezier leuke dingen te verzamelen. zodat ik ze niet met pijn in mijn hart hoef weg te gooien. wij hebben hier ook een AZC en binnenkort zelfs nog een, ik zal eens vragen of er behoefte is.
LikeLike
Ik ben en blijf een verzamelaar.
Van mij kun je dus geen zinvolle tips verwachten.
Vrolijke groet,
LikeGeliked door 1 persoon
ha nee,ik herinner me nog je post over de 1000 borrelglaasjes
LikeLike