hehe, ik heb eindelijk een oplossing gevonden voor een klein stom irritant probleem: poezevlees in de voegen van mijn keukenvloer.

Eerst het verhaal, dan de oplossing:

Ik heb twee poezen. Ik schrijf altijd maar over een van beiden, want die andere is een voorbeeldpoes. Saai, niets over te schrijven. Dat is Poes2. Poes1 is anders: hij is allergisch voor van alles en nog wat, dat is jammer. Hij loopt met me mee naar de supermarkt, kaaswinkel en bakker, dat is een bezienswaardigheid. En zit graag op het toetsenbord van mijn laptop en kotst daar soms overheen. Dat is bah. En hij gromt en grauwt en sleurt zijn voedsel over de keukenvloer. Dat is vermakelijk om te zien: net een tijger, echt beest.

Poes2 eet gewoon keurig brokjes, uit het bakje. Poes1 vindt brokjes iets voor oude wijven en houdt van vis en vlees. Dat trekt hij uit het bakje, en sleurt hij heen en weer over de vloer, al grommend en grauwend en wild om zich heen kijkend of zijn grote concurrent geen vlees van hem afpakt. Die intussen zijn brokjes netjes op heeft, zonder er eentje te morsen, en zich nu zit schoon te likken. Naast mijn toetsenbord.

Och die vloer is gemakkelijk schoon te krijgen, maar die voegen niet. Daar zitten dus vis en vleesresten in. Die ik er alleen met een tandenborstel uit krijg. Bah bah bah.

Oplossing? Ik heb bij het tuincentrum een aardewerken plantenschotel gekocht, de allergrootste maat die ze hadden. Voor een palm of zo.

Poes1 staat met zijn voorpoten in de bak te grommen en eet intussen zijn vlees.