Elke zomer begint het ergens in juni te kriebelen. Als de dagen lang zijn, tuindeuren open staan, mijn tuin een oase van schaduw in een hete stad is, krijg ik zin om te naaien. Bijna elk jaar heb ik jullie wel deelgenoot gemaakt van mijn zomernaaiklussen. Ik kan het jullie echt aanraden: pak de naaimachine, of koop er eentje, en begin met naaiklusjes. Als je het nog nooit gedaan hebt, begin je met het het maken van washandjes van een oude handdoek, of je zet lusjes aan handdoeken, of je maakt van een oud laken poetslappen. Daarna kun je bijvoorbeeld de mouwen van een T-shirt afhalen of een lange broek vermaken tot korte broek, een rok korter maken of een jurkje langer. Ik loop door mijn huis en pak alles weg waar een naaimachine overheen moet – hoewel Betje zweert bij een tube stoflijm, gelijk heeft ze. Blousjes met knopen eraf, een broek met een onbedoelde rafelrand, een vest met een gaatje, een jurk die ik al zo lang langer had willen maken (het hoeft bijna niet meer): ik gooi alles op een hoop in de eetkamer en begin vandaag met de eerste klus: een T-shirt verander ik in een mouwloze top.

Gisteren  was ik aan het wandelen met Vriendin en ze maakte me erop attent dat er in mijn top die onder mijn blouse uitpiepte (dat vind ik leuk staan) gaatjes zaten. Eigenlijk wist ik dat wel, maar dat had ik weggestopt denkend dat toch niemand dat zou zien. Vriendin wel natuurlijk.

Thuis gekomen heb ik de top uitgetrokken en weggegooid. Hoewel hij pas echt weggaat als deze ronde zomernaaiklussen weer voorbij is, want wie weet heb ik er nog een stukje van nodig: de halsrand, een etiket, een stukje als voering in een zak of zo.

Maar goed, ik houd dus van een top onder mijn blouse: het is zo’n wrap-blouse die nogal eens openvalt. Daar moet een top onder. Ik kijk in mijn verzameling tops,  T-shirts met korte mouw en met lange mouw. En ja hoor, in die laatste doos zitten drie shirts van de juiste kleur. Geen idee hoe dat kan: wie koopt er nou drie dezelfde shirts? Ikke dus blijkbaar. Eentje ervan wordt vandaag een mouwloze top en mag de hele zomer naar buiten. Het is een Hema-shirt met te strakke mouwen. Herkenbaar? Die mensen bij de Hema hebben echt spillearmpjes.

Hoe verander je een T-shirt op een nette manier in een top?

  • knip de mouwen af 1,5 cm buiten de mouwnaad, dus op de mouw zelf. Dit randje van 1,5 cm wordt de zoom. Afwerken is niet nodig.
  • zet een stretchnaald en de juiste kleur garen en spoel op de naaimachine. Zeker een beginner moet niet met een ‘leuke afstekende kleur garen’ gaan werken, want geloof me, het is lastiger dan het lijkt om dat netjes te krijgen. Met garen in de kleur van je top kun je je best wat veroorloven. Zeker een donkerrode top, zoals ik vandaag voor me heb liggen is vergevingsgezind.
  • zet de stekenlengte op 3 en de steeksoort op een smalle zigzag.
  • vouw de zoom naar binnen om op de mouwnaad. Dat gaat gemakkelijk, het voegt zich vanzelf.
  • begin onder de oksel met naaien: stik iets minder dan een voetje breed  van de rand de zoom vast.  Naai op het dikke deel van de oorspronkelijke naad zodat je zeker weet dat je de zoom raakt. Houd de goede kant van de top naar je toe zodat je goed ziet of het netjes wordt. Eindig bij de oksel, maar stik wel 2 cm over het begin heen zodat je naad vast zit.
  • knip de draden kort af en controleer aan de binnenkant of je de zoom overal geraakt hebt. Zo nee, dan moet je misschien een stukje overnieuw doen. Bij het volgende shirt naai je dus iets dichter op de rand. En zo wordt elke volgende klus beter.

Echt, fluitje van een cent.