Gisteren stond ik in De Gelderlander in de rubriek ‘Mijn geld en ik”. Ik vind het een leuk stuk en knap dat de auteur mij herkenbaar heeft neergezet na een kort interview per telefoon. De foto vind ik minder, maar tja, dat ligt niet aan de foto.

Het artikel gaat over mijn kijk op geldzaken. Over sprokkelen. Over het verschil tussen geld uitgeven en investeren. Over geld uitgeven aan ervaringen, niet aan spullen.

Hier kan ik natuurlijk geweldige publiciteit uithalen, maar dat doe ik dus helemaal niet. Ik zou erover moeten twitteren: ‘lees interview met mij over geldzaken in De Gelderlander.’ Ik kan alleen het artikel niet online vinden, en zonder link is dit een waardeloze tweet.

Ik kan een screenshot maken en die op facebook zetten. Kijk eens, lezen hoor! Nou dat heb ik ook niet gedaan.

Ik kan vast nog veel meer, maar verder dan een krant kopen en die Zoon3 laten lezen en later aan mijn Moeder geven, kom ik niet.

Flutpoliticus ben ik toch.