Ik las een artikel over het Gear Acquisition Syndrome met een hele rij tips hoe ervan af te komen. Ik vond het zo’n onzinartikel, dat ik je een beter niet wil onthouden.

Het Gear Acquisition Syndrome volgens dat artikel

Volgens het artikel komt het Gear Acquisition Syndrome vooral voor bij hobbyfotografen en hobbygitaristen. Die blijven nieuwe camera’s en nieuwe gitaren kopen die ze niet nodig hebben. Helemaal verliefd, er niet vanaf kunnen blijven, blijven kopen. De negatieve gevolgen zijn duidelijk: geldgebrek en ruzie met je vriendin (ja uitsluitend mannen lijden aan GAS). En dan volgen een rij tips in de trant van ‘Stel een budget in en houd je eraan’, en ‘leen een nieuwe camera eerst een tijdje van een vriend, je zult zien dat de meerwaarde tegenvalt’.

Nou zit deze schrijver wel heel erg in zijn eigen bubbel: gitaren en camera’s zijn blijkbaar zijn gevoelige plek.

Het Gear Acquisition Syndrome volgens mij

GAS gaat over een hobby waarbij het verzamelen van mooie spullen belangrijker is dan de hobby zelf. Duur visgerei kopen terwijl je nooit vist. Bij mij is dat:

  • schrijfwaren in de stijl van de Hema. Ik loop altijd weer verlekkerd door die afdeling, mezelf inhoudend want ik heb Echt Niets Nodig en al helemaal geen schrijfwaren. Maar o wat zijn ze mooi.
  • breiwolletjes: ik lees nogal wat blogs en iedereen die breit schrijft hetzelfde: ze had weer zulke mooie bolletjes wol gezien en kon het niet laten. Maar thuis heeft ze nog een hele kast vol liggen. Dit is GAS ten top!
  • kampeerspullen (en wandelspullen, outdoor zeg maar): ja, daar betrap ik me ook op. Zoals anderen door klerenwinkels kunnen drentelen, geniet ik van de Bever. In Zuid-Afrika kon ik helemaal uit mijn dak gaan van de prachtige outdoorspullen. Hier in Nederland gaat het vaak om slimme, lichtgewicht handigheidjes zoals een opvouwbare mok; in Afrika om robuuste spullen die onderweg zeker niet stuk gaan. Rugzakken, tentjes, wandelbroeken: ik ben er gek op en moet zo’n winkel niet te vaak in gaan.
  • klusspullen: daar heb ik ook een zwak voor. Mooi gereedschap vind ik heerlijk en drentelen door de Gamma een uitje.

Nou ja, je snapt hem. Heb jij je GAS zwakte al gevonden? Een hobby dus waarvoor je wel spullen koopt terwijl je de hobby zelf eigenlijk niet zo heel intensief beoefent. Een vogelaar met tien verrekijkers, terwijl je dit jaar maar twee keer bent gaan vogelen. Barbecues met alles erop en eraan die je maar een keer hebt gebruikt dit jaar. Keukenspullen en kookboeken terwijl je het liefst makkelijk voorgesneden groente door macaroni mengt met wat geraspte kaas erover.

Dan over hoe dit in de hand te houden. De schrijver had dus blijkbaar financiële moeilijkheden en ruzie met zijn vriendin. Ik heb geen van beide, maar als ik niet oppas loopt mijn huis vol met mooie lapjes, wolletjes en handige schriftjes en rugzakken. Hier dan mijn tips:

  • Zie onder ogen dat het GAS is. Dat scheelt enorm als het kwijl weer uit mijn mond loopt bij het zien van een mooie rugzak.
  • richt je met je GAS op iets dat op gaat. Dus inderdaad breiwolletjes, olie, en maak er zo nu en dan iets mee. GAS met dingen die een mensenleven meegaan is de kortste weg naar een huis vol ongebruikte spullen.
  • verzamel je GASspullen tweedehands. De vondst is dan een kik op zich.
  • gebruik het. Ik ben zelf dus gek op mooie kampeerspullen, pure GAS. Mijn blikopener komt niet van de Blokker maar van de Bever. Zo leuk om die telkens weer te pakken en te gebruiken. Eigenlijk komt heel veel uit mijn keuken uit de kampeerwinkel.
  • wissel regelmatig van GAS-hobby. Dat kan best. Ik ben gevoelig voor mooie handige spullen, of dat nou kampeerspullen, hobbyspullen, klusgereedschap of schrijfwaren zijn. Op al deze terreinen heb ik mooi materiaal waar ik graag mee werk. Dat is puur genieten!

Wat is jouw zwakke plek en heb je ooit eerder beseft dat dit GAS is? Hoe houd je jezelf in de hand? En bestaat hiervoor een Nederlandse term?