Hoe bewuster ik word, des te meer mogelijkheden tot minderen zie ik. Dit huis is een gigantische voorraadkast van zo ongeveer alles wat ik nodig heb!
Knutselspul: Ik heb genoeg papier en frutsels om tot in het oneindige kerstkaarten te maken. Bovendien wordt die voorraad nooit kleiner alleen groter. tenslotte kun je overal wel kerstkaarten van maken: aluminium koffiezakken, oude CD’s, mooi gekleurde enveloppen, cadeaupapier, tijdschriften: het komt gratis en in grote hoeveelheden mijn huis in. Ooh wat vond ik knutselen met Zoons vroeger toch leuk, altijd en altijd waren we bezig.
Ik heb genoeg breigaren voor vele truien en sokken. Alleen, zoveel gebreide truien heb ik niet nodig: het is toch overal te warm om dikke truien te dragen. En truien van goedkope acryl wil ik echt niet meer: weg met de acryl.
Ik heb genoeg stof om een hele garderobe van te maken. Niet dat ik dat nodig heb, maar het zou kunnen. Ik heb voor de rest van mijn leven knopen, ritsen, bandjes, gespen.
Ik heb genoeg verf om mijn hele huis in vele kleuren te verven en sauzen. Meestal meng ik twee emmertjes en voeg wat wit toe en zo ontstaat er een een mooie gedekte kleur. Maar dan nog: er staat ook betonverf, buitenbeits in rood en wit, schoolbordverf, blanke lak, trapverf en nog veel meer dat jullie niet interesseert en mij eigenlijk ook niet.
Ik heb genoeg kantoorpapier voor de rest van mijn leven: schriften, notitieblokjes, memobloks, printpapier, opschrijfboekjes. Alleen word ik er niet blij van.
Wat te doen met al die voorraden die wel handig zijn maar ook mijn huis verstoppen?
De oplossing: ik heb alles naar de Kringloop gebracht waar iemand anders nog blij mee kan zijn. Alles wat ze kunnen doorverkopen, en dat geldt dus niet voor halflege bussen verf of lapjes vilt met een stukje eruit. Maar wel voor ritsen en knopen en nieuwe schriften. Als ik nu een rits nodig heb, kijk ik niet in mijn eigen zakje ritsen, maar loop even naar de kringloop. Toegegeven dat het handig is dat die maar twee straten verderop zit. Bij de Kringloop zie ik mijn eigen ritsen weer terug tussen tientallen andere. Voor een kwartje zoek ik de rits uit die het best past bij de broek die ik aan het maken ben. En dat is extra handig, want voorheen gebruikte ik dan een rits die niet helemaal goed was maar ja die had ik nou eenmaal.
Alleen knopen kan ik niet wegdoen. Sommige knopen zoals de bakelieten mantelknopen van mijn oma zijn mooi genoeg om uitgestald te worden in een letterkast, maar die heb ik natuurlijk niet.
Ik heb nog steeds 7 plastic bakken vol met lappen stof, maar ik koop nu alleen nog nieuwe stof als ik een kostuum maak en daar perse een bepaalde stof voor nodig heb die ik niet in huis heb. Als ik restjes kan gebruiken, doe ik dat wel! De jurk voor mijn zusjes bruiloft heb ik helemaal uit restjes kunnen maken en het was een hele mooie jurk geworden 🙂
Verder altijd stof uit mijn bakken pakken als ik gewone kleding wil maken, en restjes waar ik geen kleding meer van kan maken, geef ik wel weg.
LikeGeliked door 1 persoon
Goed bezig jij. Hoeveel kleren zou je met je voorraad kunnen maken?
LikeLike
Pfff, echt teveel :O Gemiddeld 2 meter per kledingstuk en ik denk dat er toch wel minstens 20 meter in elke bak zit (soms maar 10 omdat het dikke stoffen zijn, soms iets meer).
Ik maak er ook cadeauzakjes van (https://selenejapan.wordpress.com/2015/12/24/%e3%81%8a%e5%9c%9f%e7%94%a3%e8%a2%8b%e3%81%ae%e4%bd%9c%e3%82%8a%e6%96%b9%ef%bc%88%e3%81%9d%e3%81%ae%ef%bc%92%ef%bc%89%ef%bc%8fcadeauzakjes-maken-2%ef%bc%8fmaking-gift-bags-2/) en een vriendin gaat een winkeltje beginnen en wil verpakkingsmateriaal… Dan zijn die zakjes ook wel een superleuk herbruikbaar idee vond ik 🙂
En als vriendinnen bij mij komen naaien, dan gebruiken we ook gewoon lappen uit mijn bakken.
LikeLike
Toch vind ik het handig om wat in huis te hebben voor als je meteen wilt beginnen of als de kleinkinderen onverwacht komen en willen knutselen. Op het platteland heb je de kringloop niet bij de hand.
LikeGeliked door 2 people
Absoluut waar, zodra ik kleinkinderen heb die komen logeren, wil ik een huis vol inspirerende spullen: piano, violen, accordeons, handnaaimachine, lapjes, knopen, boeken. Geweldig, ik kijk ernaar uit. Ik zal me tegen die tijd ongans kopen, oma geniet het meest. Maar voorlopig schiet dat bij mijn drie zoons nog niet echt op.
LikeGeliked door 1 persoon
Herkenbaar. Zelf ga ik voor tevredenheid ipv geluk. Dat zorgt ervoor dat ik weinig nodig heb. Zo ben ik nog niet aan een mobiele telefoon, auto, horloge of bijvoorbeeld stropdas begonnen. Ik zie de toegevoegde waarde niet. Zo heb ik 15 jaar gelden de naaimachine weggegeven aan iemand die er 1 zocht. Zelf heb ik deze erfenis maar 1x gebruikt.
LikeGeliked door 1 persoon
Heel herkenbaar.
En dan toch is de stoffenkraam verleidelijk he 😉 Want voor wat ik wil maken hebben we op de een of andere manier vaak net niet de goede stof in huis haha.
LikeGeliked door 1 persoon
precies, en zo komen we elkaar weer eens tegen bij de 1 euro kraam…
LikeLike
Daarom. 🙂
LikeLike
Herkenbaar. Zo ben ik al paar keer door mijn wolvoorraad gegaan: wat ga ik nou echt gebruiken? Op die manier ben ik al aardig wat meters kwijt geraakt.
LikeLike
Mijn voornemen is om alleen nieuw materiaal te kopen als ik het plan al gemaakt heb. Want al die in een opwelling gekochte materialen gebruik ik uiteindelijk toch niet.
LikeLike
Op zich herkenbaar. Ik kan nu wel dingen verzinnen voor het materiaal, maar andersom is leuker: eerst het project verzinnen, daarna het materiaal halen
LikeGeliked door 1 persoon
ja eens, dat vind ik ook leuker. Maar als ik mooi materiaal zie blijf ik het lastig vinden het niet te kopen.
LikeLike
De verleiding blijft inderdaad. Ik sta af en toe wel in een wolwinkel, de verleiding is er dan ook. Tot nu toe redelijk gelukt moet ik zeggen, maar het is wel eens lastig.
LikeLike