Een van de nieuwe dingen die ik deze zomer uitgeprobeerd heb (en erin wil houden) is weekendwandelen. In mijn eentje eropuit: zaterdagochtend met de trein weg, dag lopen, slapen bij Vriendopdefiets, dag lopen, met de trein terug. Dat vergt wat planning: ik heb een tocht nodig van ongeveer 40 km die begint en eindigt bij een treinstation en met halverwege een gastadres.
Oke, hier mijn lessen van de eerste keer, vol beginnersfouten en beginnersgeluk.
Het was echt een proef: zou ik het leuk vinden om in mijn eentje twee dagen te wandelen en in mijn eentje ergens te overnachten? Ja dus, heerlijk.
Les 1: doen!
Ik zoog de omgeving op en deed wat ik wilde: kijken naar het detail van het landschap, afgravingen, stenen, planten, bomen. Ik klom en vroeg me af waarom het naar boven ging, wow dat is een Maasterras met rode grond, wow hier bovenop het volgende Maasterras met gele bodem, hee hier ligt vuursteen. Hee ik loop over een smalle dijk tussen de bramen door een bos, wie bouwt hier nu een dijk? Dat moet een oude weg zijn, straks even kijken. En ja hoor: “dit dijkje is een van de weinige herkenbare Romeinse wegen in Nederland’. Zo wowde ik me het weekend door.
Les 2: I-pad of boekje mee
Ik had een slechte beschrijving uitgeprint. Na een km liep ik al mis, en dat is het hele weekend zo gebleven. ‘Na 196 meter linksaf’. 196 meter in Venlo, is dat deze straat of die straat 10 meter verderop? Zo’n gecomputeriseerde automatisch uitrollende beschrijving van een kaartroute werkt echt niet. Dus ik heb gelopen op de kaart, maar die was niet gedetailleerd genoeg en bovendien een slechte zwart-wit kopie, dus ik heb best wat heen en weer gelopen als mijn weg ineens rechtdoor ging waar ik een bocht verwachtte wat een hoogtelijn bleek.
Les 3: goede kaart of routeboekje mee en geen gecomputeriseerde routebeschrijving.
Ik had een tocht uitgezocht vanaf Venlo door het aangrenzende Duitsland. De tweede dag was te lang, maar ik kreeg de tocht niet korter tenzij ik 10 km langs de snelweg wou lopen. Dan maar een stukkie om. Met een gigablaar kwam ik thuis, mijn laatste energie 10 km ervoor al opgebruikt, ver over mijn grens heengegaan.
Les 4: houd het leuk
Ik dacht te slapen in de Jeugdherberg in Brueggen (Duitsland) maar bij het reserveren bleek die vol. Er woont geen Vriendopdefiets in die buurt, dus ik heb uiteindelijk, nadat ik al uren en uren op kaarten had getuurd om de tocht uit te zetten (deel Pieterpad, deel Maas-Rheinweg, deel Ins Blaue Hinein), een hotel geboekt. Weg 65 eurootjes. Maar goed, het was inmiddels zaterdagochtend en ik wilde weg.
Les 5: verzamel een aantal tochten die passen in een weekend
Dat laatste ben ik nu dus aan het doen. Komend weekend ga ik lopen van Lunteren naar Beekbergen (mits de stoomboemel rijdt). Voor de tochten heb ik een nieuw blog geopend, maar dat staat nog niet online, Wandelweekend. Tot nu toe is het een plek waar ik mijn tochten, kaarten en links naar prachtige sites verzamel.
k’Heb Pieterpad gelopen in weekenden over 2 jaar, en je leert inderdaad “Wandelen” in samenwerking met openbaar vervoer.
Achteraf ben je toch trots……goed gevoel en vrij.
Geniet er van.
LikeGeliked door 1 persoon
Wow, oprechte bewondering. En nu? Een van de andere langeafstandspaden?
LikeLike
Nee, na mijn chemo.s ben ik blij met maximaal 15 km op een dag. k.Had wel al de boeken liggen voor het LAW pad voor de punt van Gibraltar. Dat doe ik in een volgend leven.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een leuk idee!
LikeGeliked door 1 persoon
Helemaal goed! Je eigen weg vinden. Plezier!
LikeGeliked door 1 persoon
Ja dat moet jou aanspreken, fijn blog heb je.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik doe niet van die lange wandelingen. Een uur of 3 max.
LikeLike
Leuk!
LikeLike
Een aantal jaren geleden heel wat meerdaagse (zowat een week) wandeltochten gedaan; de ene keer met de tent mee, de andere keer met hotels. De routes van LAW / Nivon , goede beschrijvingen in een boekje, met relevante kaarten en info voor overnachtingen. Inmiddels is er wel weer ’t een en ander veranderd, vooral die Vriendopdefiets etc waren er nog niet. Ik vond alleen lopen heerlijk; je tempo maakt dat je andere dingen ziet en (tenzij je erg [prestatief bent voor jezelf) is het een vorm van meditatie. De ene voet voor de andere. Net vorige week dacht ik: o ja, dat zou ik weer eens moeten gaan doen..
LikeGeliked door 1 persoon
doen!
LikeLike
Wat avontuurlijk zo weg in eigen land. En buurland. Mooi om alles zo te ontdekken. Er is zo veel dat je pas ziet als je er echt naar kijkt!
LikeGeliked door 1 persoon
met vier (ik drie) kinderen komt het er niet echt van. Later…..
LikeLike
Ben benieuwd naar die nieuwe site! Ik wandel graag en kan er misschien inspiratie opdoen.
Veel plezier! Annette
LikeGeliked door 1 persoon
geduld en wie weet kun je er aan meeschrijven.
LikeLike
Klinkt leuk. Ik ben dol op wandelen, maar met dochterlief erbij zijn de tochten de laatste jaren wat korter.
LikeGeliked door 1 persoon
En worden elk jaar iets langer, tot de pubertijd en bijbehorend bankhangen begint.
LikeLike
Inspirerend!
LikeGeliked door 1 persoon