Een tijdje terug zeurde ik dat mijn witte was altijd grauw bleef. Eigenlijk heb ik dat jaren gelaten aangezien en geaccepteerd als een voldongen feit. Maar ik had er genoeg van, zeurde erover op dit blog en kreeg van jullie tips.

Die tips hielden in:

  • waspoeder in plaats van vloeibaar wasmiddel, maar niet teveel;
  • witwaspoeder met twee soorten wit erin: gewoon en optisch;
  • zuurstof;
  • scheutje bleek in de wasmachine erbij;
  • wassen op minstens 60 graden;
  • wasnoten;
  • inweken in biotex, niet uitspoelen en dan uitspreiden op de bleek in de zon.

Jullie hebben me zeker geholpen: mijn kussenslopen zijn misschien nog niet zo blauwwit en stijf als die van oma, maar ze zijn witter dan ze waren. Wat heb ik gedaan? Ik heb het volgende aangeschaft:

  • OMO witwaspoeder;
  • Vanish Oxy Action;
  • Biotex;
  • bleekmiddel.

Ik heb van alles uitgeprobeerd. Het grootste verschil is wel het OMO witwaspoeder in plaats van het vloeibare ecologische wat ik eerst had. Ik weet niet of het door het merk of het poeder komt natuurlijk, dit is geen wetenschappelijk onderzoek.

Ik week nu regelmatig iets in Biotex als er biologische vlekken inzitten die de enzymen van de Biotex lekker vinden. Het water wordt grauw, dus de was wordt witter.

Het zuurstofmiddel heeft ongeveer dezelfde toepassing, vermoed ik: organische stoffen zoals poep en bloed zullen zich aan het zuurstof binden. Dat ken ik van toen ik kleine kinderen had in Zimbabwe en Colombia. Ik weekte luiers weekte in een middel dat hier toen nog onbekend was, een poeder in een roze potje. Ik spoelde de luiers uit in de wc (stevig vasthouden en doortrekken), gooide ze in een emmer met een lepel poeder erbij, en de volgende morgen waren ze kraakhelder wit. Even spoelen en drogen maar. Ik heb een tijdje drie kinderen in de katoenen luiers gehad en volgens mij was dat minder werk dan drie kinderen in wegwerpluiers. Wat doe je bijvoorbeeld met vieze wegwerpluiers in een land zonder vuilnisophaaldienst vol loslopende honden die dol zijn op poepluiers? Op vakantie in Nederland moest ik wel aan de wegwerpluier: hier hadden ze dit topmiddel niet, en dan vroeg ik me af hoe de billetjes schoon te krijgen: mijn luiers hadden altijd nog wel een schone punt. Echt mensen, top top top. Hoe het poeder heet weet ik niet meer, maar het feit dat het in een roze plastic potje zat van precies hetzelfde formaat als Oxy, doet me vermoeden dat het dat was. Maar ik heb geen poepluiers meer dus ik zoek nog naar de perfecte toepassing.

Ik heb vanmorgen een goor kussenovertrek, waar je hoofdafdrukken van jaren gebruik goed in kon zien, geweekt in de bleek. Het is niet spierwit geworden, maar wel weer bruikbaar.

Tenslotte: ossengalzeep. Gisteren fietste ik terug van Arnhem en toen liep mijn ketting eraf. Vijf minuten later zat die er weer op, maar toen waren mijn handen zwart. Ik had nieuwe kleren aan, wit met geel. Ik heb ongelooflijk mijn best gedaan om die kleren schoon te houden, maar dat is toch niet helemaal gelukt. Met ossengalzeep heb ik de zwarte smeer eruit gekregen. Helemaal weg, wow.

Ik ben best trots.