Moeder kwam dit weekend logeren. Wie dit blog al langer volgt, heeft wel vaker gelezen over Moeder.

Moeder is 90 en reist met het openbaar vervoer (waar ik blij mee ben). Dat betekent dat ze loopt naar de bushalte, met de bus naar Enschede gaat, dan op de trein stapt naar Hengelo, daar overstapt naar Zutphen, daar overstapt naar Arnhem (en ook van vervoerder, maar of ze dat doet heb ik nooit gevraagd), en dan in Arnhem in de bus naar Wageningen stapt en dan tenslotte nog 10 minuten loopt naar mijn huis. Daar doet ze 4 uur over, ik 3 dus ze zal hier en daar een aansluiting missen die ik wel haal. Nou topmoeder.

We wandelen door de uiterwaarden en ze geniet. Ze gelooft niet dat ze hier eerder is geweest, en dat is niet zo maar dat geeft niks toch? De uiterwaarden zijn nu een bloemenzee van roze en geel. Vroeger wist ze van elke plant de naam en kon haar de schoonheid van het geheel minder boeien. Nu geniet ze van de kleurenpracht. We doen 2 uur over een stukje dat ik wel eens loop tussen het eten en een vergadering, en waarom ook niet. Zen!

We eten soep, en nog een keer soep, en voor een derde keer soep. Het liefst eet ze pompoensoep: we eten gewoon bij drie verschillende eetcafé’s pompoensoep. In twee dagen hoor, zo erg is het nou ook weer niet. We eten een ijsje en drinken in weer drie andere café’s koffie.

We gaan naar een schoenmaker en kopen een riem: ze wordt wat dunner en ze houdt haar broek bijeen met een sjaal.  De schoenmaker maakt de nieuwe riem direct op maat. Ik vertel dat ze 90 is, dat creëert wat goodwill dat ze er wat slonzig uitziet.

Ik koop een raar vaasje, de verkoopster noemt het een lotusvaas: een kom met gaatjes in het deksel waarin je bloemen op tekorte steeltjes kunt zetten. We gaan nogmaals de uiterwaarden in, beiden gewapend met een schaartje en plukken te korte bloemetjes. Haha, dit is supersimpel, echt iets voor mij want knutselen met bloemen kan ik ook al niet (net zo min als wit wassen en fotograferen en 100 andere hele normale dingen). We stoppen alle gaatjes vol met bloemetjes en het resultaat is fantastisch.

Nu is Moeder weer naar huis. Daar gaat ze, in haar eentje met haar boodschappenkarretje naar de bus. Ik fiets naar mijn werk en mijmer wat na.