Mijn zomerfietswerkvakantie is begonnen: vanmorgen zat ik al om 6 uur op de fiets naar Arnhem. Geen haast, geen zorgen, geen stress. Stilte om me heen aangevuld met vogelgekwetter. Ik zag twee buizerds en genoot van de rit langs de uiterwaarden, door het bos en het laatste stuk door de stad. Heerlijk verkwikt kwam ik tegen half acht op mijn werk aan. Nu houd ik dus een hele lange adempauze, waarin ik doe wat ik moet doen, en dan mag ik straks weer naar huis fietsen.

Vanavond een fijne orkestrepetitie waarin we met nieuw repertoire beginnen, en daarna weekend. De hangmat hangt al klaar onder mijn eik, en daar zit geen enkel processierupsje in.

Niks mis mee toch?