Stoppen of doorgaan? Inspiratie of sleur?
Ik heb zelf nogal de pest aan stukjes over ‘jullie hebben lang niks van me gehoord, dus ik zal jullie even bijpraten’. Dat dus niet, wat dan wel?
De reden dat ik zolang niks geschreven heb op dit blog, behalve dan wat doorzettertjes van mijn andere blog landschap lopen is algehele mismoedigheid. Ik las oude stukjes door, en schrok hoelang ik al ongeveer hetzelfde leven leid. Al jaren schrijf ik over getut met Moeder. Gesprekjes met Zoons. Opruimen en weggooien van spullen. Beetje groen en duurzaam doen. Klunzen door het leven.
Ik had een stukje getikt over een dagje met Zoon3, en las ongeveer hetzelfde stukje uit 2012. Dat is 7 jaar geleden, wow, niets gebeurd, niets veranderd, het leven verglijdt onmerkbaar. En toen had ik geen zin meer en heb dit blog dichtgedaan. Ben gaan wandelen, kaarten lezen, sites onderzoeken, boeken lezen en MOOCs volgen over landschap.
Wat vinden jullie: stellen jullie mij stukjes over Zoons, Moeder, consuminderen, gekluns in het leven en beetje groen en duurzaam doen nog op prijs? Of zijn 900 stukjes mooi geweest en zal ik de boel op slot doen?
sprokkelen 
Ik kom nu pas met een reactie, maar ik kan het me best voorstellen. Ik heb dat ook wel eens in periodes, als ik merk dat ik nog altijd dezelfde fouten maak, of bv als ik merk dat ik veel moeite doe om het milieu een beetje te sparen en dan kijk naar de lokale industrie… (80% van het fijnstof in onze stad, daar kan ik niet tegenop) De kunst is dan om niet bij de pakken neer te gaan zitten. Ik weet ook niet zo goed hoe, maar dat is voor iedereen anders. Bij mij helpt het om te bedenken dat ik in elk geval voor mezelf mijn best wil blijven doen. Ik ben blij te lezen dat je weer stukjes schrijft, want ik vind er veel leesplezier in. Terugkerende onderwerpen lijken mij trouwens vooral menselijk en trekken me ook juist naar de blog.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank voor je opbeurende tractie.
LikeLike
Ik lees juist graag over gewone dingen en daar schrijf je heel fijn over.
LikeGeliked door 1 persoon
dank je wel. Ik heb me voorgenomen door te gaan tot de 1000. En dan zie ik wel weer.
LikeLike
Ik vond je stukjes ook altijd de moeite waard om te lezen. Maar het is aan jou, of je het de moeite waard vindt om ze te schrijven!
Groet, Liesbeth
LikeLike
Nee, lekker doorgaan, momenteel niet zo veel tijd om te lezen dat is dus niet de reden dat ik nu pas bij je lees. Natuurlijk mag je zelf beslissen, ik zal je missen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik las nog niet zo lang bij je en had je eerlijk gezegd wel gemist. Heb dat zelf ook hoor dan lees ik weer net als vorig jaar dat ik begonnen ben met de tuin of zie ik dezelfde foto’s van jong grut. Maar ja voor mij is het toch iedere keer weer mooi en wie het niet wil lezen ook prima toch. Ga maar gewoon door. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Jah hoor .Door gaan. Miste je al. Dacht dat je druk met de verkiezingen bezig was . Hoe meer blogs om aan te spiegelen hoe het zou moeten ,hoe beter toch .
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb de heerste 875 (of misschien zelfs meer) berichtjes gemist, dus ik lees ze graag.
Bovendien, bestaat het leven niet uit herhaling? Is dat niet wat veel blogs herkenbaar, en daarmee leuk, maakt?
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vind je stukjes leuk. Ze sluiten aan bij wat ik leuk en belangrijk vind in het leven.
LikeGeliked door 1 persoon
ik heb een van die 900 stukjes gelezen, maar doe de boel toch maar op slot
LikeLike
Als je een poging doet om me te beledigen en een slecht humeur te bezorgen, dan heb je pech gehad.
LikeLike
ik vind uw reaktie onbeleefd, ik las uw vraag moet ik doorgaan of stoppen. Ik gaf mijn antwoord op uw vraag.
Nu begrijp ik dat ik uw vraag moet lezen als: stopt u ook uw veer in mijn reet. Wellicht niet helemaal onverwacht voor u, mijn antwoord is nee
LikeGeliked door 1 persoon
Gewoon doen wat je zelf wil op je eigen blog.
Ik hou wel van meer afwisseling, maar dat is persoonlijk.
LikeGeliked door 1 persoon
Je schrijft toch niet voor ons? 😉 Zelf beslissen hoor! 🙂
LikeLike
Mathilde, fijn om je weer te lezen. Ik miste je stukjes. Voor mij zijn ze helemaal niet saai. Er zit een stabiliteit in die ik heel prettig vind, geruststellend. In een wereld vol opwinding zijn zulke stukjes heerlijk om te lezen.
Heb ik goed gelezen dat je nu ook kandidaat bent voor het Waterschap? Daar had ik nou heel graag wat informatie overwillen hebben. Ik heb geen flauw idee waar ik op moet stemmen, en waarom. Daar weet jij vast meer van.
LikeLike
Gewoon zelf bedenken of je er plezier aan beleeft.
Zelf had ik niet voor 2 (of meer?) blogs gekozen. Het landschapding had ik in een eigen categorie geplaatst, om zo meer afwisseling te hebben.
LikeLike
Ja, gewoon blijven schrijven! Meestal leuk om te lezen en soms een feest van herkenning..
LikeLike
Ik had je al gemist.
Wat mij betreft doorgaan, ik volg je pas kort en heb de eerste, pak hem beet, 850 stukjes niet gelezen. Voor mij is het allemaal nieuw en zoals Rob Alberts zegt de herhaling is onderdeel van het plezier.
Het enige dat telt is (het antwoord op) de vraag of jij er zelf plezier in hebt.
Groet!
LikeGeliked door 1 persoon
Gewoon doorgaan. Als het leven rustig voorbijgaat is dat ook een teken van geluk
LikeGeliked door 1 persoon
Het leven gaat toch over gewone dingen,dat is het leven,doorgaan hoor!
LikeGeliked door 1 persoon
Ha, goed dat je er weer bent! Ik dacht al, waar blijft ze? Tja, wat mij betreft blijf je nog heel lang stukjes schrijven; ik vind ze verfrissend. Als ik dolle pret en hoeraverhalen wil, kan ik altijd nog op Facebook gaan 🙂 Wel jammer van die mismoedigheid, maar ook eerlijk. Die eerlijkheid is wat ik het meest waardeer in je blogs.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik lees graag bij jou.
Dat er terugkomende onderwerpen is onderdeel van mijn leesplezier.
Vriendelijke groet,
LikeGeliked door 1 persoon