De bel rond etenstijd: ik slof naar de deur en doe open. En schrik me rot, een zwart spook met een wit masker. Halloween!

‘Jongens wat leuk, maar wat laten jullie me schrikken.’ Ik wil ze best wat geven, maar heb niets wat lijkt op snoep in huis. Een appel? Een euro? Nee, ze doen alleen aan snoep.

Jammer. Ze hebben me echt wat energie gegeven. Mijn loopje terug naar de bank + plaid + laptop + thee + poes is een stuk actiever.