Bah, bah, bah.

Zoon2 kwam thuis met een vuilniszak vol vieze was, of hij even mocht wassen. Ja natuurlijk ga je gang, maar dan wel zelf doen he.

Er  zat een balpen in een broekzak. In zijn schone was, allemaal donkere kleren, heb ik niets gemerkt. Maar toen ik daarna zelf wou wassen, zag ik onderdelen van een balpen in de trommel liggen. Die ik er uiteraard uit heb gehaald.

Maar blijkbaar had ik het belangrijkste onderdeel, het inktpatroon, niet gezien. Zat verstopt in een gaatje in de trommel, ik weet het niet, ik zie het nu nog niet zitten en hoor ook geen gerammel.

Maar het moet zich ergens in de wasmachine verstopt hebben, want een hele witte was met lakens, dekbedovertrek, kussenslopen en handdoeken is verknald. De komende jaren heb ik lakengoed met blauwe vlekken.

Kan dat er niet meer uit, vraagt Zoon3? Ik vrees van niet, inkt is goede verf.

Dus bah. En zo hobbelen we verder.