Ben jij de kampwacht? vroeg een jongetje. Beheerder, terreinwacht: alles is me best, maar kampwacht heeft een bijsmaak. Hoe komt dat jongetje aan dat woord?
In elk geval, het was weer heerlijk. Vorig jaar heb ik ook al uitgebreid geblogd over het Nivon, en hier en hier, en over Lettelbert en over hoe leuk het is om terreinwacht te zijn.
Nivon is een heerlijke vereniging: groen, duurzaam en eenvoudig. Met een geweldige geschiedenis, en ik word warm als ik daarover lees. Ben jij daar gevoelig voor? Ik heb even geen zin om goed geordend lange stukken te schrijven (ik zit nog even in de terug-van-vakantie-modus, en dat is voor mij altijd een dag lege startmotor), maar lees over het AJC en de eerste jaren van het Nivon en kom thuis in de armen van de rode arbeidersvereniging vol idealen van verheffing.
Zoals zovele verenigingen kampt ook het Nivon met vergrijzing. Hoewel ze net een eerste prijs hebben gewonnen met hun plan van verjonging. Wow, dat Nivon, nooit gedacht. Een interview met de oprichtster van Nivonjong, lezen hoor, je word meteen enthousiast. Ik altans.
Ken jij iemand die geschikt is voor terreinwacht? Geef hem of haar die tip. Iemand die alleen is, het niet leuk vind om in zijn eentje op vakantie te gaan maar wel behoefte heeft aan een praatje. Die het leuk vindt om campingbeheerder te spelen, bootjes te verhuren, misschien een kampvuurtje te stoken en daar sterke verhalen bij te vertellen. Die graag wat doet en daarvan geniet.
Want op elke camping zie ik ze wel zitten, vooral mannen in hun eentje voor een tent, eindeloos zitten en in hun eentje koffie drinken en de krant lezen. Niet mannen die daarvan genieten, want die zijn er uiteraard ook genoeg en die kunnen beter geen terreinwacht worden, maar mannen die er verloren bij zitten, die veel liever samen waren gegaan, en niet weten hoe je een praatje aanknoopt. En dan komen ze bij het kampvuur wat wij elke avond opzetten, en wow wat een leuk mens.
Een terreinwacht heeft namelijk een functie, je bent niet verloren, je wordt aangesproken, je moet dingetjes doen. En terwijl je rustig een beetje bezig bent, ben je lekker buiten.
Het NIVON is ook op zoek naar mensen die deze zomer willen meedoen met kampen voor asielzoekersgezinnen. Daar komen vrouwen en kinderen bij elkaar. Geloof me, je hebt de week van het jaar.
Het is niet uitsluitend geschikt voor allenigen hoor, ik bijvoorbeeld was helemaal niet alleen, maar samen met een collega. Hij deed het voor het eerst, en vroeg op de terugreis of we dit jaar nog een weekje mogen. Dat gaan we dus regelen.
Mijn ouders waren lid van het Nivon. Elke zomer gingen we op vakantie naar een natuurvriendenhuis. Heerlijk was dat. Veel kinderen om mee te spelen en een fijne sfeer. Later ook cursussen gedaan bij het Nivon en regelmatig een weekeind naar de Bosbeek bij Bennekom.
Wat ik me ook nog heel goed herinner zijn de Pinksterkampen van de Nivonjongeren, begin jaren ’70 bij het ABK huis. Ben jij daar ook geweest Mathilde ?
Ik woon al jaren in het buitenland, het Nivon speelt geen rol meer. Maar ik kan het iedereen aanraden. Prima club !
LikeGeliked door 2 people
Dat Pinksterkamp in Eerbeek is er nog steeds elk jaar. Maar dan ben ik dus terreinwacht in Lettelbert in Groningen.
LikeLike
Nooit gehoord van nivon zal eens googelen maar klinkt leuk
LikeGeliked door 2 people
Absoluut. Dat zie je ook wel aan de vele reacties op mijn diverse stukjes over het Nivon: mensen hebben goede herinneringen aan de jeugdkampen, huizen en kampeerterreinen. Het Nivon is overigens ook de vereniging die de roodwitte streepjes verft bij de langeafstandspaden: al die paden zijn door het Nivon bedacht. Hoewel ze nu langzamerhand worden overgenomen door een aparte stichting, is bijvoorbeeld het Pieterpad nog steeds van het Nivon.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat leuk om te weten, had inmiddels een keer gegoogeld. Ziet er wel goed uit.
LikeLike
Eerder hoorde ik ook al enthousiaste verhalen over deze taak.
Zonnige groet,
LikeGeliked door 1 persoon