Met Zoon2 fiets ik naar Arnhem. Ik me suf trappend op mijn oude barrel waarvan de derailleur stuk is, en hij soepeltjes ernaast. We praten over vrouwen en mannen. Ik vertel dat van de 25 gemeenteraadsleden in Wageningen er 7 vrouw zijn. 

Dat is weinig. En dat voor ons linkse, individualistische progressieve Wageningen. Zoon vindt dat het aan de vrouwen zelf ligt, want hij denkt niet dat er nog achterstelling op sekse bestaat in Nederland.

Tussen het hijgen en steunen door – voor wie het hier in de omgeving niet kent: tussen Wageningen en Arnhem fiets je nogal op en neer, en dat is geen kattepis – vertel ik dat ik het kwalijk vind. Want de lokale politiek gaat over ons allemaal, over zaken die ons dagelijks raken. De raad is geen ingenieursbureau dat een brug ontwerpt waarbij het vast niet zoveel uitmaakt of daarbij mannen of vrouwen aan het rekenen zijn – hoewel je daar ook vraagtekens bij kunt zetten. Maar bij politiek is het echt kwalijk als een deel van de bevolking, welk deel dan ook, ondervertegenwoordigd is.

Zoon stelt dat of de themas waar de gemeenteraad  zich mee bezig houdt, vrouwen minder interesseert, of dat het spel hen minder interesseert.

Ik stel dat het eerste kwalijk is, maar dat het tweede een uitdaging is om na te denken of het spel ook anders gespeeld kan worden. Zoon stelt dat je elkaar altijd met argumenten in een discussie moet overtuigen.

Ja zo wordt het spel inderdaad gespeeld, maar lang niet iedereen is daar goed in. Hele groepen zijn daar minder goed in. Veel mensen vinden wel iets maar zijn niet in staat om dat in een debat uit te vechten en haken af. En terecht. Ik weet niet of vrouwen dan eerder afhaken, er zijn zoveel groepen die afhaken: lager opgeleiden, minder taalvaardigen, mensen die lastig uit hun woorden komen, mensen die altijd pas de volgende dag weten wat ze hadden moeten zeggen. De  meeste mensen kunnen helemaal niet zo goed debatteren en vinden het ook helemaal niet leuk om op woorden onderuit gehaald te worden. Dat je wel gelijk hebt maar niet krijgt, want tegenover je staat een sluwe vos en die wint het spel en daar ga je.

Ik ben actief voor een paternalistische partij, hoewel dat niet heel politiek correct is om het zo te zeggen. Ik kom op voor mensen die het lastig vinden om in het politieke spel voor zichzelf op te komen. Ik zal me er altijd tegen verzetten als bepaalde meningen niet gehoord worden omdat die niet volgens de bestaande spelregels geuit worden. Mensen die TEGEN roepen, maar niet onder woorden kunnen brengen waarom dan precies. Maar tegen zijn ze.

Ik vind dat een uitdaging. Dat is misschien wel mijn krachtigste drijfveer om actief te zijn in de gemeenteraad.

Denk eens mee, waarom zijn in Nederland zo weinig vrouwen actief in de lokale politiek. Is dat om de onderwerpen waar we over gaan, of is het vanwege de spelregels. Vergaderen, debatteren, strategie bepalen, spel meespelen etc etc. En wat zou er moeten veranderen om jou zover te krijgen om in de gemeenteraad te gaan.