Twee van jullie merkten het al op: ik ben gestopt met vegan eten.

Het was weer als vanouds een dilemma. Aan de ene kant …. en aan de andere kant ….. Zo sprak Den Uyl…

Goed, daar ga ik weer. Aan de ene kant dus. Het grootste deel van mijn leven heb ik vegetarisch gegeten. Mijn ouders aten vegetarisch, als student op kamers kookte ik zelf vegetarisch. Pas toen ik op mijn 29ste naar Tanzania verhuisde ging ik aan het vlees. Die kippen daar — vier uur koken vier uur kauwen –. Pas toen ex uit mijn leven verdween bande ik vlees weer uit mijn leven, en dat is ook al weer 9 jaar geleden. Vegetarisch eten bevalt me prima, maar soms als ik honger heb, een ontembare behoefte heb aan een sauzijsenbroodje of ergens op  bezoek ben, eet ik vlees.

Zoon1 leeft vegan. Hij heeft een vegan donutshop in Berlijn, Brammibals donuts.  Hij heeft me laten zien dat vlees en zuivel twee zijden zijn van dezelfde munt: een koe kan alleen melk geven nadat ze een kalfje heeft gekregen, en je moet toch iets met dat kalfje. Als je een stierkalfje niet wilt eten, moet je ook haar melk niet drinken. De bus klopt, het huis staat. Op de terugweg in de trein tussen Berlijn en Wageningen besloten Zoon3 en ik vegan te leven.

Zo goed als dat lukte dan, want etiketten lezen zonder bril in de supermarkt is niet echt mijn ding. Maar in elk geval geen melk, yoghurt, kaas, eieren. Geen vlees en vis. Er was nog honing en als die op was zouden we overstappen op ahorn of appelsiroop, en toen we nieuwe wandelschoenen nodig hadden hebben we Palladiums gekocht. We deden reuze ons best en het beviel bijna.

Aan de andere kant…… bijna, want ik voelde me er toch niet goed bij. En Zoon3 ook niet. Op een dag kreeg hij tintelende vingers en we dachten aan B12 gebrek. We slikten wel wat, maar hij blijkbaar niet genoeg. Ik kreeg zelf ook het gevoel dat ik slapper werd, en dat hoor ik vaker van vijftigers.

En toen hebben we een nieuwe versie bedacht: geen vlees maar wel vis (duurzaam gevangen), geen koeiezuivel maar wel geitenspul, wel honing, zijde en wol. Wel leer zolang dat een bijproduct is van welke industrie dan ook.

En inmiddels gebruiken we toch weer koeiezuivel.  Koeiekaas is neutraler van smaak dan geitenkaas en yoghurt haal ik van een biologische boer.  Ik zal het er weer eens met Zoon3 over hebben. Want eigenlijk vind ik wel dat we zonder koeiezuivel moeten leven.

Dus dank je wel lezers: inderdaad is de vegantijd voorbij, maar jullie hebben gelijk, ik wil wel stoppen met koeiezuivel.