Nou dat was geen succes gisteravond, mijn ideetje om overbodige voorraden aan schrijfwaren zoals puntenslijpers en paperclips ongezien in een zak te gooien en weg te brengen. Het begon wel aardig, maar al na een paar minuten begon ik dingetjes uit de zak te halen. Toch wel zonde, zo’n goed gummetje. Geen meuk meer kopen is gemakkelijk, maar om nou goede meuk zomaar weg te gooien…
Ik ben begonnen aan een nieuw idee: een voorraadkast in een van mijn drie logeerkamers. Mocht ik iets nodig hebben, kan ik daar lekker in winkelen. Minderaars zullen steunen en zuchten dat ik dit absoluut niet moet doen. Maar ik doe het wel.
Ik zie twee voordelen: Ten eerste zal ik vanzelf merken welke spullen in de voorraadkast nog wel of nooit meer gebruikt gaan worden en dus alsnog weg kunnen. Net zoals ik elk half jaar ongeveer door de keldervoorraad eten ga om oude meuk uit te zoeken en dan altijd weer verrassende vondsten doe: oud geworden geurloze kruiden, maar ook een vergeten halfvolle zak meel die niet in mijn mooie glazen meelvoorraadpot paste maar verder nog helemaal goed is en nu wel past.
Ten tweede wordt mijn werkplek zoals ik hem wil hebben, met fijne spullen waarvan ik geniet en die ik dus gebruik. Nooit zal ik meer vruchteloos zoeken naar een zaklamp tussen tien doosjes nietjes, paperclips uit het vorige millennium en punaises (ik heb niet eens een prikbord). Dat zal stimuleren om de werkplek zo te houden. Want wie eenmaal gewend is aan weinig spullen, wil nooit meer terug naar de troep van voorheen. Dat lees ik vaak en daar vertrouw ik op.
Zou je daar eens wat over willen schrijven, al die landen waar je gewoond hebt? Of heb je dat al gedaan en weet ik daar niets van? Lijkt me heel bijzonder, zo veel verhuizen en dan ook nog in zulke ‘vreemde’ landen. Zo’n heel anders leven.
Mooie reden om de spullen weg te willen doen. Je vrijheid (terug).
LikeGeliked door 1 persoon
Daarover heb ik nog nooit geschreven in dit blog. Maar het heeft me gevormd, ik heb er een voorgoed veranderde blik op Nedrland en de wereld door gekregen. , “I had a farm in Africa” .
Zoals het verbijf in zweden jou vormt. Dat is een van de redenen dat ik jouw blog zo fijn vind im te lezen.
Ik zal het onderwerp in het blog opnemen, het is er wel tijd voor zo langzamerhand
Welterusten.
LikeLike
‘I had a farm …’ Heb daar in 2005 rondgelopen en sinds kort lees ik mijn werk-/verblijfsverslag van Kenia weer.
Ook ik kijk met grote nieuwsgierigheid uit naar jouw verhalen over Afrikaanse landen.
Veel succes met het sorteren van alle spullen.
LikeGeliked door 1 persoon
Zelf zet ik het opzij en als ik het in 3 jaar niet gemist heb gaat het weg naar de kringloop of rommelmarkt.
LikeGeliked door 1 persoon
Een goed gevulde voorraadkast geeft misschien ook een rijk gevoel.
LikeGeliked door 1 persoon
Ooh wat zal dat heerlijk zijn. Een opgeruimde werkplek met alleen fijne dingen en een goed gevulde voorraadkast boven. Ik ben nog bezig ermee, ben al wel naar. Oven gelopen met voorraad, maar het is daar nog niet geordend.
LikeLike
Ik moet daar ook eens mee aan de slag …
LikeGeliked door 1 persoon
Goed bezig heur!
LikeLike
toch wel? Juist jij zou al die voorraad weggooien. Maar goed, dat ga ik ook doen, alleen heb ik een tussenstapje nodig.Vergeet niet de supermaan op 14 november
LikeLike
Ja, omdat ik het niet gebruik. Als je het wel gebruikt moet je het toch niet weggooien?
Maar over een half jaar kan je misschien weer zonder driekwart van die kast. Als je nu alles weg zou doen, zou je die kwart nodig hebben en die hele kast missen, ofzo. En vervolgens weer dingen kopen, en meer dan nodig. Nu schaaf je er elke keer een beetje af, tot het helemaal goed is 🙂 Vind het leuk om te lezen hoe je het doet.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat leuk dat je dat zegt. Toen ik in jouw levensfase zat, verhuisden we elke twee jaar. We zijn in 15 jaar negen keer verhuisd, in zeven landen. Daar had ik dus geen enkel probleem mee, we hadden eigenlijk geen echte spullen die me dierbaar waren. De dingen van de kinderen die ik echt wilde bewaren stopte ik in grote koffers, die koffers heb ik nog. Dat is voor hen, als ze eraan toe zijn, zelf kinderen hebben of zo. Ik hecht niet aan spullen, niet aan meubels. Ik deed altijd alles weg en kocht in het volgende land nieuw. Anders moet je een half jaar op je matras wachten, zo’n gedoe, emigreren van land naar land.
Maar sinds ik hier in Nederland woon verstopt mijn huis. Ik heb geen reden meer om dingen uit te zoeken, op te ruimen, weg te gooien.
Maar ik wil die reden wel hebben, want ik wil me niet vast voelen aan dit huis gewoon omdat het zoveel werk is om te verhuizen. Daarom wil ik het weg. Nou het is een hele zoektocht, dat merk je wel, ik blog er vaak over.
LikeGeliked door 1 persoon