Hoe is het mogelijk dat ik 27 paar schoenen heb? Of had, wat inmiddels zijn het er nog maar 20. Zucht, hoe kan dit toch? Oke, wat heb ik nodig? Nou is nodig een relatief begrip. Mevrouw Trump heeft meer nodig dan ik, vindt ze zelf. ze ziet er tegenop om in het Witte Huis te gaan wonen, ze vindt het erg klein. In Afrika had ik drie paar schoenen: slippers, sandalen en sneakers. De rest is erna bijgekomen, verblind door het grote aanbod maar ook onder druk van de samenleving. Want op sneakers naar je werk doe je hier niet.

Goed, niet nodig dus, maar wel handig om te hebben:

  • sandalen (zomers in de stad).
  • stevige schoenen met dikke zolen (wandelen, winter)
  • laarzen (bij jurk in de winter)
  • slippers (thuis, camping).
  • een paar voor het nette (werk, vergaderingen, feestjes, begrafenissen).
  • een paar voor alledag (stad, werk, altijd).
  • sneakers (ook voor alledag)
  • korte laarsjes (voor het normaal-nette in de winter wanneer wandelschoenen net niet kunnen)

Dat zijn acht paar. In dit lijstje staan geen schoenen waarop ik eigenlijk niet kan lopen en die me eigenlijk niet passen. Ik slip altijd uit pumps, ondanks watjes, kussentjes, inlegzolen. Ik heb gewoon geen bobbel aan de achterkant die de schoen vasthoudt. Weg ermee, van 27 naar 22 paar.

En de rest? Vertwijfeld loop ik weer naar mijn schoenenzakken. En dan valt het kwartje: ik heb twee paar slippers, twee paar korte laarsjes (bruin en grijs), twee paar voor alledag (zwart en bruin), zeven paar nette schoenen (bruin, blauw, zwart en rood), twee paar sneakers, twee paar sandalen (kroks en leren). Er ligt ook een paar klusschoenen vol verfspetters. Nog twee nette paren kunnen weg: als ik die aanheb voel ik me niet mezelf, van 22 naar 20 paar. Het is wel duidelijk dat ik vooral moeite had met het vinden van mijn stijl bij de nette schoenenparen. Daar liggen ze naast elkaar,  zeven paar keurige schoenen die hopelijk een ander geweldig vindt.

Dus ik kan hier in Nederland echt niet met minder dan 20 paar schoenen toe. Zucht.