Tri Pham mag blijven, staatssecretaris Dijkhoff is om. Ik ben blij voor Tri en zijn ouders. Dank iedereen die heeft meegeholpen door de petitie te ondertekenen en berichten te delen op facebook en twitter.
En toch… ik wil niet zuur doen maar het zint me niet dat een staatssecretaris zwicht onder druk van media. Hij moet het dossier beoordelen op inhoudelijke gronden, meer niet. Het leek mij op inhoudelijke gronden terecht dat Tri mag blijven, wat de reden is dat ik meedeed met de actie. Maar zo werkt het niet. Leuke slimme kinderen die in allerlei clubs zitten en het goed doen op school en veel vriendjes hebben, maken meer kans dan loners.
Hier in huis heeft 15 maanden Ismael uit Tsjetsjenië gewoond, en die wachtte en wachtte en moest uiteindelijk terug. Die had geen netwerk (ja mij), geen vrienden, geen clubs, geen school, geen achterban. Die was vlak voor zijn achttiende verjaardag in zijn eentje in Nederland terechtgekomen en heeft 9 jaar zinloos gepingpongd en niets gedaan en de kansen op een fijn leven verknald. Een eenzame getraumatiseerde jongeman waar we heel omzichtig mee om moesten gaan. Die elke avond zijn kamerdeur dichtspijkerde. Die nauwelijks Nederlands sprak, geen school had afgemaakt en geen vak had geleerd. Die hier niet kon blijven maar ook niet terug kon.
In die tijd speelde het verhaal van Mauro. Mauro kwam groot in het nieuws, mocht aanschuiven bij invloedrijke praatprogramma’s op TV, en ja hoor, uiteindelijk mocht hij blijven. Wat hier in huis met gemengde gevoelens werd ontvangen.
Uiteindelijk heeft Ismael mijn huis en het land verlaten, maar ik weet niet of daar iets positiefs uit voort is gekomen. Hij had nergens een toekomst met zijn verknipte hoofd en getraumatiseerde hart. Hij was waarschijnlijk het meest gebaat geweest met een verblijfsvergunning hier, waarna hij psychisch geholpen had kunnen worden. Nu heb ik weer dubbele gevoelens, maar de blijdschap voor Tri overheerst.
Kan me heel goed voorstellen dat je er een dubbel gevoel aan overhoudt. Voor Tri is het heerlijk en ik gun het hem maar jij hebt dus ook de andere kant gezien die dan extra schrijnend is. Het is helaas zo dat je het niet voor iedereen goed kan doen en grenzen moeten er zijn maar bitter is het wel inderdaad.
LikeGeliked door 1 persoon
precies, ik ben echt blij voor Tri, maarre ik had het Ismael ook graag gegund.
LikeLike
Hij heeft gewoon geluk gehad. Heel veel andere kinderen zouden maar wat te graag in zijn schoenen willen staan.
Zijn ouders hebben een fout gemaakt, ik vind dat hij daar niet voor mag boeten. Net als vele kinderen die niet zoveel geluk hebben als Tri.
LikeGeliked door 1 persoon
Eens.
LikeLike
Ik weet hier te weinig vanaf, maar deel in de vreugde van de meeste mensen 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Wat mij het meest stak in het geval Tri is dat hij weg moest omdat zijn ouders fouten hadden gemaakt. Het ging dus niet om Tri zelf en dat had wel gemoeten. Maar los daarvan denk ik dat we toe zouden moeten naar een wet die bepaald dat kinderen die geboren en getogen zijn in Nederland automatisch de Nederlandse nationaliteit verwerven en dus niet uitgezet kunnen worden. Het blijft steeds weer gaan om individuele gevallen terwijl je toe moet naar een algemene regeling.
LikeGeliked door 1 persoon
Maar bij elke algemene regeling heb je randgevallen, kinderen die net wel of net niet hier geboren en getogen zijn. Maatwerk zal altijd nodig zijn.
LikeLike
Ik snap wat je bedoelt over de dubbele gevoelens.
LikeLike
Geweldig voor Tri en zo treurig voor alle andere kinderen (en volwassenen) die om diverse redenen hun geboorteland moeten verlaten en ook bij ons niet welkom zijn! Ik schaam me soms om in zo’n welvarend land te leven waar mensen dingen roepen als: eigen volk eerst en minder, minder, minder!
LikeGeliked door 1 persoon
ja ik ook. We leven hier in zo’n welvaart en mopperen en klagen erop los. Nou ja we? Niet allemaal gelukkig.
LikeLike
Ik lees je bezorgdheid en je gevoel van recht zo van je blog af. Respect. Zo zonde dat sommige levens nooit op orde komen. Gelukkig zijn er ook nog mooie verhalen. Maar ik ben het met je eens, zwichten voor de media is slecht. Maar in die wereld leven we wel…
LikeGeliked door 1 persoon
Wat fijn voor Tri! Hopelijk nu geen gedoe en gezeur meer voor zijn familie.
Is het bijna verkiezingstijd in Nederland ofzo? Een Tri is ook makkelijker toestaan dan een Ismael zoals jij hem beschrijft. ’t Is zonde van zo een leven he.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, een verloren leven. Dat gun je niemand.
Ennne nee het is geen verkiezingstijd, dus dat valt Dijkhoff niet te verwijten.
LikeLike
Ja, Tri heeft geluk.
Toch is het schrijnend zoals je over Ismael schrijft.
Grenzen blijven moeilijk en lastig.
Bezorgde groet,
LikeGeliked door 2 people