verdegaalVerdegaal maakt duidelijk dat het allerbelangrijkste is om anders te gaan denken en dan ook anders te gaan doen. Denk en doe als een miljonair, zegt ze.

Rijken denken optimistisch waar niet-rijken angsten zien. Rijken trekken hun eigen plan en negeren doemdenkers en roddels. Rijken zien kansen waar niet-rijken obstakels zien.

Gelukkig geeft Verdegaal geen voorbeelden zoals Bill Gates en anderen die zo ver weg liggen van onze realiteit dat we ons aan hen niet kunnen optrekken. Wel maakt ze duidelijk hoe het verschil in denken tussen rijken en niet-rijken doorwerkt.

Ze stelt dat niet-rijken zich door angsten laten leiden en daardoor slecht met hun geld omgaan. Bijvoorbeeld: je hebt een gezin, een baan en een huis met een hoge hypotheek. In je onderbewustzijn ben je altijd bang dat je je baan kwijtraakt, je hypotheek niet meer kunt betalen en dat soor negatieve gedachten maakt dat je je gevangen voelt in je leven. Je verzekert je arm. Maar zegt Verdegaal, stel dat je de bank je huis gedwongen verkoopt, wat dan nog? Waar zou je tijdelijk kunnen wonen?  Laat je negatieve gedachten je niet lam maken. Want alleen door positief te denken, kom je verder in je rijkdom. Wie zich laat verlammen door angstige gedachten, komt nergens.

Ik kom helemaal absoluut niet uit een ondernemersfamilie. Mijn vader was componist, organist en muziekleraar. Mijn ouders begrepen helemaal niets van geld, belasting, zaken doen. Zakenmensen vonden ze eng want die draaiden je zo een poot uit. Onderhandelen over een prijs vonden ze een schande. Nog steeds zal mijn moeder nooit van te voren met een klusjesman over de prijs praten. En zoals met elk aspect van je opvoeding: het is bijzonder moeilijk dit los te laten.

Verdegaal stelt dat dit dus voor mij de allergrootste hindernis is om rijk te worden. Ze vindt het een taak van ouders om hun kinderen financieel op te voeden, door hen vaardigheden te leren zoals zakelijk rekenen, verkopen, investeren.

Een eyeopener is ook een stukje waarin Verdegaal Kiyosaki aanhaalt: Geldproblemen ontstaan vooral doordat mensen hun hele leven ploeteren voor anderen. Een vaste baan noemt hij een kortetermijnoplossing voor een langetermijnprobleem. Verdegaal stelt: ‘langdurig werken in loondienst leidt je onontkoombaar naar de ratrace. Hoppend van baan naar baan draait je leven om slechts twee emoties: angst en hebzucht. Je doet fantastisch je best en komt elke avond doodmoe thuis, maar je hele salaris gaat op aan inkomsten voor je werkgever, de belastingdienst, de hypotheek en andere verkopers.’

Naar deel 4 van deze serie over dit boek

Naar het vorige blogje over geldzaken in het huishouden en het boek van Verdegaal.