In mijn tuin kruipen twee typen slakken: naaktslakken (brrr) en huisjesslakken. Twee soorten huisjesslakken vallen op: de bos- of tuinslak (Epaea hortensis en Epaea nemoralis) met rond geel/bruin gestreept of gestippeld huisje en de grote bruine segrijnslak (Helix aspersa). Deze laatste is het kleinere familielid van de nog veel grotere Franse wijngaardslak (Helix pomatia). Dus eetbaar!

Wil je meer weten over het kweken en bereiden van segrijnslakken kun je het beste googelen op Franse websites: segrijnslakken heten in het Frans escargots petits-gris, en worden in Frankrijk veel gegeten. Het verzamelen van slakken heet in het Frans ‘rammasage des escargots’ en als je daarop googlet blijkt dat dit in Frankrijk aan regels is gebonden: in het voortplantingsseizoen, de zomermaanden dus, mogen segrijnslakken niet verzameld worden in het wild. Uit het feit dat hiervoor regels zijn opgesteld, blijkt al wel dat Fransen de segrijnslakken verzamelen. Het verzamelverbod geldt niet voor slakken in eigen tuin en moestuin. Hadden ze maar niet moeten inbreken in ons territorium. Na een regenbui kruipen altijd wel enkele segrijnslakken op de stoep voor mijn voordeur. Dat is gemakkelijk jagen!

De verzamelde segrijnslakken kun je niet direct eten. Immers, slakken eten van alles, ook bijvoorbeeld klimopbladeren en die zijn voor ons giftig. Dus ze moeten eerst ontgift worden. Daarom zet ik een slakkenkwekerij op!

plastic bak

Mijn slakken wonen in een plastic bak met luchtgaatjes en een goed deksel. Net onder het deksel (zodat er geen regen in komt) heb ik een rij gaatjes geboord. Ook in de bodem heb ik gaatjes geboord om water af te voeren. Elke segrijnslak die ik vang, stop ik in mijn kwekerij. Nog even en ik hoop op veel slakken in de tuin.

voedsel

Als voedsel gebruik ik allerlei bladgroen uit de tuin en keukenafval, als het maar niet giftig is voor ons. Favoriet is lekker sappig groenvoer: courgetteschillen, komkommerschijven, sla en vooral koolbladeren. De slakken moeten minimaal 3 dagen ontgiften. Elke week maak ik de bak schoon met water en geef ik vers voer.

bevriezen

Ik gebruik 6 tot 8 slakken voor een maaltje. Deze slakken zet ik over in een plastic bakje met deksel en dat zet ik in het vriesvak. Als ze dood zijn, doe ik ze over in een pan met koud zout water. Heel veel zout! Ik laat dat staan tot ze ontdooid zijn, en dan gooi ik het slijmerige water weg.  Vervolgens doe ik hetzelfde nogmaals maar nu met water en azijn. En dan weer met zout water. Er zit vies geel snot in die slakkenhuizen en dat moet er allemaal uit. Als al het snot eruit is spoel ik de slakken in een zeef onder de kraan.

bereiden

Dan leg ze met huis en al in een pannetje koud water (als je ze in kokend water gooit worden ze taai)  met een half bouillonblokje of wat kruiden. Ik kook ze een half uur op een zacht vuur. Tenslotte pulk ik ze uit hun huisjes met een satestokje.

Ik verstop ze wel eens als kleine vleesstukjes in nasi, en dan merkt niemand dat ik ze slak heb voorgeschoteld. Maar het klassieke Franse recept is:

segrijnslakken met kruidenboter

Smelt boter in een koekenpannetje, voeg knoflook en peterselie toe en roer hier de slakken doorheen.

Hier het volgende blog over mijn segrijnslakkenkwekerij.

Meer tips, ook over segrijnslakken, in mijn boek Sprokkelen.